White is strange cz. 11

Wonho povs.

Drugi dzień leżenia na tym piekielnym łóżku zaczął mnie powoli doprowadzać do pasji. Nie miałem czym zając swoich myśli, dlatego wciąż byłem rozdrażniony. Moje przemyślenia nie jeden raz schodziły w kierunku HyeRym i I.M. Te dzieciaki naprawdę przeszły wiele, a najlepsze jest to, że żyli bez świadomości o tym co zgotował im los. Mnie wychowywał przynajmniej ojciec.

Ogłoszenia parafialne

Mamy wam do przekazania kilka informacji, o tym co się w najbliższym czasie będzie działo na blogu oraz waśnienia.

White is strange cz.10

Wonho povs.

Przed nosem miałem biały świstek papieru. Była to zgoda na przeprowadzenie badania na mojej osobie. Minhyuk mimo, iż był dziwny to lubił mieć wszystko na swoim miejscu, no i obowiązkowo trzymał się zasad. Jeśli jesteś lekarzem z zakazem wykonywania zawodu, to jesteś nikim. Aby nie przedłużać sprawy podpisałem się czytelnie podając neurochirurgowi kartkę. Ten tylko uśmiechnął się w trochę niepokojący sposób, ale schował papier do szuflady i zaprowadził do sali abym przebrał się w ubranie szpitalne. Przed tomografią zostawiłem wszystkie swoje rzeczy w pokoju, który jakimś cudem był na tym oddziale wolny. Nie oszukujmy się- zapewne jeszcze wczoraj jakaś przemiła

Już wybrałam epilog

Białe płatki śniegu padały na jeszcze nieskąpaną w bieli ziemię. Zima miała w sobie coś magicznego, czego nie da się zapomnieć. Zimą rok temu działo się wiele rzeczy. Tym razem był to szczęśliwy czas. Rin siedziała na parapecie okna swojego pokoju i popijała kakao. Widok za oknem nie był fascynujący. Spokojna ulica, a naprzeciwko niewielkie domki przyozdobione w świecące świąteczne lampeczki. Bardzo miło patrzyło się na ten spokój. W jej głowie niecały rok temu panował chaos. Pełno rozbieganych myśli i  grupa ledwo co wchodzących w dorosłość dzieciaków. W tym czasie w ich życiu zadziało się wiele.