Wings #2- Kłamstwo uczy nas życia

https://www.youtube.com/watch?v=_y8-HD5O69g

Jeden świat stanowił dom ojcowski

Świat ten był mi dobrze znany

Zwał się matką i ojcem,

Miłością i surowością

Przykładem i szkołą

Bezkres. Cały świat wydaje się taki ogromny. Wysokie drzewa, wielka kraina pełna mgły i dzikich zwierząt. Wizja ta wydaje się przepiękna, ale to tylko kwestia perspektywy. Cały ten ogrom można zmieścić na niewielkim i nic nieznaczącym fragmencie płótna.

Tak naprawdę świat jest niewielki, a tym patrzysz na niego przez pryzmat, wpajanych przez lata stereotypów.

Czy nie wydaje ci się, iż ten świat już do reszty zwariował? A może to ciebie zamknęli w psychiatryku i czekają, aż do reszty oszalejesz?

Lecz pamiętajmy, że nasz umysł nie jest taki łatwowierny. Nie da się nas tak łatwo zwieść. Mamy marzenia i zrobimy wszystko aby je spełnić. Bo przecież kocham własne życie.

Lecz zdarza się czas, kiedy myślę o innych. Czemu? Przecież ten świat jest samolubny. Powinienem się zająć wyłącznie sobą.

Czy muszę być taki rozdarty między sobą, a innymi? Czy to nie może okazać się wyłącznie snem? Dlaczego muszę być to ja?

A gdyby ten świat okazał się iluzją? Całe życie być okłamywanym. Nie istnieje coś takiego, jak miłość. Ten świat jest jednym wielkim kłamstwem.

„Powstrzymaj mnie, prowadź mnie, pozwól mi oddychać

Jestem martwy uwięziony sam w sobie”

Cała surowość tego świata jest po to, aby nas czegoś nauczyć. A czego najlepiej się uczy na własnych błędach? ŻYCIA

Ati